Najnowszy trend to wersje z napędem obu osi, zdolne przejechać przez trudniejszy teren. Najczęściej nie są wyposażone w klasyczny napęd obu osi, a jedynie w jego prostszą, lżejszą odmianę.

Sprinter 4x4 jest przykładem takiego właśnie samochodu. Korzysta z przystosowanego do potrzeb większego pojazdu układu napędowego 4ETS opracowanego na potrzeby osobowej terenówki, Mercedesa klasy M.

W układzie napędowym znajduje się skrzynka rozdzielcza z reduktorem (funkcja Low Range). Napęd przednich kół jest dołączany. Nie występują blokady mechanizmów różnicowych. Przepływem momentu obrotowego pomiędzy kołami kieruje elektronika. Po włączeniu napędu 4x4, co jest możliwe do prędkości 10 km/h, moment jest rozdzielany między przednią i tylną oś w stosunku 35/65. Kiedy pojawiają się kłopoty, układ Adaptive ESP rozpoznaje ślizgające się koło lub koła i pulsacyjnie je przyhamowuje. W efekcie cały moment obrotowy przekazywany jest do tych kół, które jeszcze mają przyczepność i mogą wydobyć samochód z opresji. Ponadto elektronika sterująca napędem komunikuje się ze sterownikiem silnika, który na życzenie zmniejsza lub zwiększa obroty.

Gdyby nie wyraźnie wyższe zawieszenie i mały przełącznik napędu na desce rozdzielczej, Sprintera 4x4 można by łatwo pomylić ze zwyczajną, tylnonapędową odmianą. Kabina jest wykonana starannie, ale bez luksusów. Wszędzie plastiki. Najmniej komfortowo podróżują pasażerowie na tylnej ławce. Wprawdzie mieści ona 4 osoby, dzięki czemu w kabinie jest miejsce ogółem dla szóstki, ale jest twarda i ma niemal pionowe oparcie. Także wsiadanie do wnętrza nie jest łatwe. Daje o sobie znać podwyższony prześwit. Przydałyby się dodatkowe, stabilne uchwyty w kabinie. Te na drzwiach nie wystarczają.

Kabina jest za to obszerna i dużo w niej schowków. Poza różnej wielkości skrytkami w tablicy rozdzielczej na pochwałę zasługuje obszerny kufer pod siedziskiem kanapy z tyłu.

Brakuje regulacji położenia kierownicy, a skrzynia biegów czasem haczy. Silnik w subiektywnym odczuciu jest dość głośny. To typowa przypadłość skromniej wyposażonych wersji dostawczych Mercedesów.

Jeśli popatrzeć na kąty natarcia, zejścia i rampowy, Sprinter 4x4 prezentuje się nieźle. Wynoszą one odpowiednio: 27, 21 i 22 stopnie. W Iveco Daily 4x4 to 51, 42 i 35 stopni, a w rosyjskiej Gazeli kąt natarcia ma 24, a zejścia 18 stopni. Obaj wspomniani konkurenci wyposażeni są w typowy układ napędu obu osi.

Spośród wspomnianych samochodów Sprinter z pewnością najlepiej godzi zróżnicowane wymagania, jakie stawia się autom szosowym i terenowym. Na asfalcie zachowuje się poprawnie, jazda jest dość wygodna, z wyjątkiem chwil na popękanych, dziurawych odcinkach dróg.

Wprawdzie rzut oka na opony zniechęca do zjechania z "twardego", ale jeśli już to zrobimy, okazuje się, że Mercedes jest całkiem sprawny. Jeśli jedna para kół ugrzęźnie w piachu, druga pomału auto wyciągnie. Pod strome wzniesienia Sprinter podjeżdża równie chętnie jak Nissan Navara. Może nie jest idealnym wehikułem dla odkrywców, ale strażakom i brygadom remontowym odda nieocenione usługi.

Udany kompromis między własnościami terenowymi a zachowaniem na szosie. Skuteczne wspomaganie kierownicy. Solidna skrzynia ładunkowa ze stopniem ułatwiającym wchodzenie.

Brak regulacji kierownicy. Słabo wyciszona kabina. Niski komfort jazdy na nierównych nawierzchniach.